Qazi Məhəmməd əl-Məhəmmədi saxlayan Suriya hərbi kəşfiyyatçıları ona adını və kim olduğunu unutmağı tapşırıblar.

Onun sənədlərini götürüb dedilər ki, sən indi 3006 nömrəsən.

Məhəmməd Əsəd hakimiyyətinin həbsxanalarından birində 5 ay yarım qalıb, daimi edam edilmə təhdidi ilə 40 kilo (88 funt) arıqlayıb.

Rejim əleyhdarı qüvvələr Əsədin paranoyak və qəddar hökumətini bir həftə əvvəl devirdiyindən bəri, Məhəmməd kimi çoxlu köhnə məhkum Suriya xalqının son onilliklərdə çəkdiyi ümidsizliyin dərinliklərinə işıq salıb. Suriyanın şimal-qərbindəki Hələb yaxınlığındakı Sarmada şəhərində sobanın qarşısında yastıqlara söykənən arıq kişi Məhəmməd keçmişdəki vəziyyətinin kölgəsi kimidir.

Dəməşqə qısa müddətli işgüzar səfəri zamanı tutuldu və cəhənnəmə sürükləndi.

Saqqalı və tünd saçları qısa kəsilmiş Məhəmməd deyir: "Elə bir vaxt gəlir ki, bütün ümidlərini itirirsən.

Sona doğru sadəcə ölmək istəyirdim, bizi edam edəcəkləri vaxtı gözləyirdim. Demək olar ki, xoşbəxt idim, çünki bu, əziyyətlərimin bitəcəyi mənasını daşıyırdı".

Paytaxtda olarkən onu ələ keçirənlər Əsəd hakimiyyətinin hər şeyə gücü çatan kəşfiyyat qulluqçuları idi.

Onu əlləri arxasına qandallanmış şəkildə dostu olan bir həkimlə birlikdə aparıblar.

"Bu, beş ay yarım əvvəl idi" deyir Məhəmməd. O, nə üçün həbs edildiyini bilmirdi. Lakin bunun səbəbinin anti-rejim qüvvələrinin cənub istiqamətində ildırım sürəti ilə irəliləməsinin dekabrın 8-də Əsədi qaçmağa məcbur etdiyi şimal-qərbdəki İdlib əyalətindən gəlməsi ola biləcəyini düşünür.

Əlləri qandallı və gözləri bağlı olan Məhəmməd Dəməşqin dəbdəbəli Mazzeh rayonunda, səfirliklərin, Birləşmiş Millətlər Təşkilatının ofislərinin və təhlükəsizlik qərargahlarının yerləşdiyi təcridxanaya aparılıb.

Onu bir binanın ucqar yerinə aparıblar və orada döyülməyə başlayıblar.

Onu biləklərindən asdılar

İlk bir neçə gün o, bir hücrənin hündür bir nöqtəsindəki çubuğa biləklərindən asılıb, ayaqları zəminə dəymirdi. Sonra ən azından ayaqlarının zəminə dəyməsi üçün biraz aşağı endirilib.

Məhəmmədi döyüblər və yeməyə demək olar ki, heç nə verməyiblər. Onun yeganə əlaqəsi mühafizəçilərlə olub.

“Onlar mənə qardaşımın üsyançılara qoşulduğunu etiraf etməyimi söylədilər. Düzünü desəm, qardaşım Sarmadada xeyriyyə təşkilatını idarə edən iş adamı olsa da, mən onlara eşitmək istədiklərini söylədim" deyə Məhəmməd qeyd edib.

O, yaxınlarının gözü qarşısında işgəncəyə məruz qalan qadın və uşaqların etiraf qışqırıqlarını eşitdiyini bildirib.

Təxminən bir ay sonra Məhəmməd hərbi kəşfiyyata təhvil verilib. Ona deyiblər ki, bundan sonra o, yalnız bir nömrə olacaq.

Onu təxminən iki metr uzunluğunda, insan boyu və 1,2 metr enində dar kameraya atıblar. Yeganə işıq mənbəyi yuxarıdakı səma pəncərəsi olub.

Kamerada nə işıq, nə də su yox idi, tualetdən istifadə etmək lazım gələndə isə mühafizəçilərin onu lüt, əyilmiş və gözləri yerə zilləmiş vəziyyətdə məcburi şəkildə oraya getmək üçün təzyiq etdilərini söyləyib.

39 yaşlı and içir ki, o, Suriyada heç vaxt siyasətlə məşğul olmayıb və qardaşları ilə dolanmağa çalışan sadə tacir işləyib.

Onu ələ salıb edam edəcəklərini deyiblər:

"Boğazın qoyun kimi kəsiləcək. Yoxsa ayaqlarından asılmağımı seçirsən? Yoxsa dirəyə vurulacaqsan?"

Sona doğru, rejim əleyhdarı qüvvələr 11 gün ərzində şimaldan sürətlə irəliləyərkən, Əsəd qüvvələri tanklarını və digər texnikasını tərk etdiyi üçün Məhəmməd çöldə baş verənlərdən xəbərsiz idi.

Dəyişdi

Məhəmməd "Bir gecə bizi kameralardan çıxarıb dəhlizdə sıraya düzdülər, bir-birimizə bağladılar. 14 məhbusdan ibarət iki cərgə. İlk dəfə idi ki, bir-birimizi görürdük və öləcəyimizi düşünürdük" deyib.

Təxminən bir saat orada gözlədikdən sonra onları təsadüfi olaraq yenidən kameralara itələyiblər.

"Mən xəstə olduğumu və tualetə getməli olduğumu söylədim, amma heç kim gəlmədi. Sonra helikopterlərin enişini və qalxdığını eşitdik, düşünürəm ki, onlar zabitləri aparırdı", deyə o qeyd edib.

Bir neçə saatdan sonra onların kameralarının qapıları sındırılıb və rejim əleyhdarı qüvvələr onları sərbəst buraxıblar.

Məhəmməd "Döyüşçülərin göründüyünü gördüm. Düşündüm ki, yuxu görürəm" deyib.

Məhəmməd öz hekayəsini danışarkən 75 yaşlı anası onun yanında oturub paltarı ilə oynayırdı. Bir dəfə də olsun gözünü oğlundan çəkmədi.

Heç kim ona oğlunun həbs olunduğunu deməyib. O, sadəcə olaraq yoxa çıxdı. Beynəlxalq Qızıl Xaç Komitəsi Suriyada 35 mindən çox itkin düşdüyünü sənədləşdirdiyini bildirib.

Çoxlarından fərqli olaraq Məhəmmədin bəxti gətirib. Qayıdıb.

"Ancaq o dəyişdi" deyib anası Fatimə Əbdül-Qani. “Ona baxanda elə bil mənim oğlum deyil”.

O, təkzib etmələrinə baxmayaraq, kabuslar gördüyünü deyib:

"Ümid edirəm ki, onlar ədalət qarşısında cavab verəcəklər".

Məhəmməd onlardan üçünü müəyyən edə biləcəyinə əmindir.