Dünya əhalisinin dörddə birinə sahib iki ölkənin sərhədində bir insanın tək başına ölümü necə baş verə bilər?
Güllələr, dronlar və raketlər onu öldürə bilmədi. O, üç müharibədən, saysız-hesabsız komendant saatlarından, repressiyalardan və karantinlərdən sağ çıxmışdı.
Hindistanın idarə etdiyi Kəşmirin Srinaqar şəhərindən olan 80 yaşlı Abdul Vahid Bhat aprelin 30-da Hindistan və Pakistan arasındakı Attari-Vagah sərhəddində dünyasını dəyişib.
Onun həyat hekayəsi və ürək ağrıdan ölümü mübahisəli ərazilər uğrunda bir neçə müharibə aparmış nüvə silahlı qonşuları arasındakı çatları əks etdirir.
Bhat tək başına, uşaq donu geyinmiş halda, danışa və ya fikrini ifadə edə bilmədən, Hindistan hakimiyyətinin onu zorla mindirdiyi avtobusda ölüb. Aprelin 22-də Pahalqam hücumundan sonra artan gərginlik fonunda avtobus Pakistan vətəndaşlarını öz ölkələrinə aparırdı.
Bəs Bhat kim idi? O, pakistanlı idi, yoxsa hindistanlı? Yoxsa qanlı sərhədi simvolizə edən bir kəşmirli?
Bədbəxtlik
"Scroll" qəzetinin məlumatına görə, Bhat 1965-ci ildə bibisi ilə Hindistanın idarə etdiyi Kəşmirdən Pakistanın idarə etdiyi Kəşmirə gedib.
O zaman Hindistan və Pakistan arasında bölünmüş kəşmirlilər yerli hakimiyyət orqanlarının verdiyi icazələrlə səyahət edə bilirdilər.
Təəssüf ki, Hindistan və Pakistan 1965 və 1971-ci illərdə şiddətli müharibələr apardılar və vəziyyət kəşmirlilər üçün daha da sərtləşdi.
Səyahət etmək üçün ya Hindistan, ya da Pakistan pasportunuz olmalı idi.
"Indian Express" qəzetinin məlumatına görə, Bhat Şrinaqardakı evinə qayıtmaq üçün Pakistan pasportu alıb və 1980-ci ildə Hindistan tərəfinə qayıdıb.
Srinagardakı yerli məhkəmə Bhatın evdə qalmasına icazə verdi. Ancaq o, hələ də kim olduğunu bilmirdi: hindli, pakistanlı və ya kəşmirli. Bu qeyri-müəyyənliyə görə o, evlənmədi.
Avtobusa mindirildi
Aprelin 22-də Hindistanın idarə etdiyi Kəşmirdə Pahalqam hücumundan sonra Hindistan “öz ərazisində” yaşayan bütün Pakistan vətəndaşlarını deportasiya etdi.
Artıq 80 yaşlı və iflic olan Bhat da Hindistan səlahiyyətliləri tərəfindən təxliyə əmri aldı və Pakistana getməsi istəndi.
Bhat nə yeriyə, nə də danışa bilirdi və çətinliklə nəfəs alırdı. Onun Pakistanda heç kimi yox idi.
Lakin aprelin 29-da o, onlarla başqa adamla avtobusa mindirildi və Attari-Vagah sərhədindən Pakistana göndərildi.
Ertəsi gün Bhat iki nüvə silahlı dövlətin səlahiyyətliləri deportasiya edilmiş sərnişinlərin keçidini asanlaşdırmaq üçün tənzimləmələr apararkən və sənədləri paylaşarkən öldü.
O, sərhəddə dünyasını dəyişdi. Onun cəsədi Hindistanın idarə etdiyi Kəşmirə aparıldı və orada dəfn edildi. Hindistanın iddia etdiyi torpaqda dəfn ediləcək Pakistan pasportu olan kəşmirli bir kişi.
"Scroll" qəzetinin xüsusi hesabatına görə, səlahiyyətlilər ailənin Bhatın tibbi sənədləri ilə administrasiyaya və polis orqanlarına müraciət etdiyini, lakin heç nə edə bilmədiklərini etiraf etdilər.
Münaqişənin mərkəzi
Kəşmir Hindistan və Pakistan arasındakı münaqişənin mərkəzində dayanır. Hər iki ölkə Kəşmirin bütövünü olduğunu iddia edir, lakin onun yalnız bir hissəsini idarə edir.
Hindistan və Pakistan orduları arasında son dörd gün davam edən atışmada hər iki tərəfdən 60-a yaxın adam həlak olub və bu, əzəli rəqiblər arasında hərtərəfli müharibə qorxusunu artırıb.
ABŞ-ın müdaxiləsi ilə gərginlik azalıb. Pakistan 6 Hindistan qırıcısını, o cümlədən Fransa istehsalı olan Rafale təyyarəsini vurduğunu iddia edib.
Mayın 7-də Hindistan Pakistanın bir sıra şəhərlərinə raket zərbələri endirib və bu ərazilərin aprelin 22-də Hindistanın idarə etdiyi Kəşmirin Pahalqam qəsəbəsində turistlərə qarşı sarsıdıcı hücumun planlaşdırıldığı “terror düşərgələri” olduğunu iddia edib.
İslamabad hər hansı əlaqəni inkar edib və hücumun arxasında kimin dayandığını müəyyən etmək üçün birgə araşdırmaya çağırıb.
Pakistan həmçinin Hindistan raketlərinin dini qurumları hədəf aldığını və ölənlərin mülki şəxslər olduğunu bildirib.
